Wilma: “Ruimte en leegte inspireren me. Ruimtelijkheid en oneindigheid moeten zelfs in het kleinste werk aanwezig zijn. De laatste 15 jaar is het verblijven in artists residencies een onderdeel van mijn werkproces geworden. Ik ging afwisselend naar Ierland, Schotland, IJsland en de Faröer-eilanden. Ik nam tijdens deze verblijven belangrijke artistieke stappen en mijn werk werd gezien door internationaal werkende collega’s. Hierdoor stap ik uit mijn artistieke bubbel. Wat me zo aan een artist-residency boeit is, dat het vaak in een omgeving is waar geen kunst is of waar het een heel andere betekenis heeft dan ik gewend ben. Hierdoor verlaat ik mijn comfortzone en de belangrijke artistieke stappen die ik hierdoor kon nemen is het werken met de vraagstelling: wat is een schilderij? Vaak is dit een linnen of katoenen canvas op een frame, ik wil graag schilderen zonder deze klassieke middelen te gebruiken om iets door middel van experiment te creëren. Ik gebruik licht, kleur en ruimte op stukken hout, papier en papier-maché en andere materialen zoals gebruiksvoorwerpen of stukken schuimrubber. Ik speel met wanneer iets een schilderij is en hoeveel ik kan weglaten, en combineer dan bepaalde stukken met elkaar. Je zou dit een constellatie kunnen noemen. Een zekere lichtheid en humor is voor mij essentieel. Ik probeer werk te maken dat niet over mij gaat. Het is abstract en minimalistisch en het materiaalgebruik is erg belangrijk. Ik noem dit een intuïtieve, onderzoekende manier van werken.”
